ξανθιά έφηβος σκατά γεια σε όλους,
Διαβάζω τις ιστορίες εδώ και πολύ καιρό και ήθελα να μοιράζομαι τις δικές μου ιστορίες κάθε φορά, οπότε τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Εδώ είναι η ζωντανή ιστορία μου, την οποία πιστεύω ότι θα διαβάσετε σε μια μακρά και μια ανάσα. Ίσως είναι τα ονόματα που θα πω στην ιστορία, ίσως όχι. Είναι μεταξύ μας αν το διαβάσει. Το όνομά μου είναι Deniz δεν είναι το πραγματικό μου όνομα, αλλά όλα είναι πραγματικά εκτός από το όνομά μου, οπότε θα ήθελα να μιλήσω εν συντομία για τον εαυτό μου. Είμαι ξανθός, λευκόχρωμος και γαλανομάτης ύψους 1,65 62 κιλών, με χοντρά χείλη, καλλίγραμμα πόδια και πόδια που θα έκαναν πέτρα σε πολλές γυναίκες, με Μικροκαμωμένη εμφάνιση. Χάρη στις καλές ευκαιρίες τόσο της μητέρας όσο και του πατέρα μου, είχα την ευκαιρία να σπουδάσω στην Κωνσταντινούπολη Nişantaşı. Αυτό μου επέτρεψε πρώτα να είμαι καλός παρατηρητής και μετά ένα καλό περιβάλλον σε ένα όμορφο περιβάλλον. Η ενεργός επιχειρηματική ζωή της μητέρας μου και το να είμαι πειθαρχημένος επαγγελματίας με βοήθησαν να είμαι σχολαστικός και καλλωπισμένος ενώ μεγάλωνα. Από πολύ μικρή ηλικία, ακόμη και από το Δημοτικό Σχολείο, παρακολουθούσα πάντα πώς προετοιμαζόταν για δουλειά και τον ζήλευα πάρα πολύ. Ο πατέρας μου, από την άλλη πλευρά, είναι ένας άνθρωπος που διευθύνει τη δική του επιχείρηση και δεν είναι τόσο σχολαστικός όσο η μητέρα μου, παρόλο που ντύνεται κομψά. Τα λευκά, μαύρα και μινκ χρωματιστά καλσόν που φορούσε ενώ παρακολουθούσε τη μητέρα μου άρχισαν να με επηρεάζουν για κάποιο λόγο και για κάποιο λόγο.
Ξέρω πολύ καλά ότι στην ηλικία των 11-12 πήρα τις κάλτσες, τα τσιμπήματα και τα λουριά στο συρτάρι πλυντηρίων της μαμάς μου και άρχισα να αισθάνομαι την υφή τους και φυσικά άρχισα να τα δοκιμάζω στα εντελώς άτριχα πόδια μου όταν έφτασα νωρίς στο σπίτι. Αλλά δεν ήξερα τι να κάνω. Εκείνα τα χρόνια, άρχισα να σπουδάζω στο Nişantaşı και άρχισα να φροντίζω τα κορίτσια γύρω μου. Κανονικά, ως αγόρι, νόμιζα ότι με ενδιέφεραν τα κορίτσια στο σχολείο, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι με ενδιέφερε πώς ντύνονταν, πώς μιλούσαν και τι τους άρεσε. Άρχισα να τους λατρεύω. Και μια μέρα, ένας συμμαθητής μου έριξε τις κάλτσες που φορούσε πριν χωρίς να το παρατηρήσει, και συνέχισε να περπατά, έτσι πήρα τις κάλτσες στο χέρι μου και τις έβαλα στη δική μου τσάντα χωρίς να ξέρω τι να κάνω. Παρόλο που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, ήταν ένα μαύρο καλσόν ενός όμορφου κοριτσιού. Σηκώθηκα πολύ νωρίς το πρωί, πριν πάω στο σχολείο, φορούσα αυτές τις κάλτσες και ένα σατέν εσώρουχο που αγόρασα με τόλμη από το συρτάρι της μητέρας μου και φορούσα σχολικό παντελόνι και ήταν αδύνατο να καταλάβει κανείς. Πήγα από και προς το σχολείο έτσι για λίγο, και περπατούσα από και προς το σχολείο κάθε μέρα σαν τα πόδια μου να ήταν από το έδαφος. Ενώ οι μέρες πήγαιναν έτσι, οι καταιγίδες πετούσαν μέσα μου, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και την τρύπα μου αργά. Φέτος πέρασε έτσι. Τώρα θα μπορούσα να αγοράσω με τόλμη κάλτσες και εσώρουχα και να τα φορέσω μόνος μου. Ενώ οι μέρες πήγαιναν έτσι, οι καταιγίδες πετούσαν μέσα μου, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και την τρύπα μου αργά. Φέτος πέρασε έτσι. Τώρα θα μπορούσα να αγοράσω με τόλμη κάλτσες και εσώρουχα και να τα φορέσω μόνος μου. Ενώ οι μέρες πήγαιναν έτσι, οι καταιγίδες πετούσαν μέσα μου, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου και την τρύπα μου αργά. Φέτος πέρασε έτσι. Τώρα θα μπορούσα να αγοράσω με τόλμη κάλτσες και εσώρουχα και να τα φορέσω μόνος μου.
Τον επόμενο χρόνο είχα έναν νέο πάγκο, έναν από τους πιο περίεργους, πιο αποκρουστικούς και ανεπιθύμητους τύπους στην τάξη. Δυστυχώς, ήταν το πεπρωμένο μου να πέσω για ένα τέτοιο άτομο. Είχε συγγενείς στη Γερμανία και προσπαθούσε να κάνει φίλους με περίεργους τρόπους προσφέροντάς μου δώρα, παιχνίδια και σοκολάτες. Στη συνέχεια, μετά από 1 μήνα, είπε: “Κοίτα, θα σου δείξω κάτι αυτή τη φορά στην τσάντα μου, αλλά πρέπει να χτυπήσουμε το κουδούνι και να περιμένουμε να βγουν όλοι.”Έτσι είπα εντάξει και χτύπησε το κουδούνι, όλοι ήταν έξω και μου έδειξε ένα πορνογραφικό περιοδικό στην τσάντα του που έφερε ο ξάδερφός του από τη Γερμανία. Στην αρχή ήμουν πολύ έκπληκτος και αρχίσαμε να ανοίγουμε τις σελίδες μαζί. Το περιοδικό αφορούσε κάλτσες και φετίχ ποδιών. Μου έκοψε την ανάσα για να δω γυναίκες με κάλτσες και να πατήσω, είπα ακούσια, αυτά είναι υπέροχα, και προσποιούμενος ότι εκπλήσσομαι, είπα ότι αυτά είναι κάλτσες. Ο Γκιράι μου είπε: “ναι, μου αρέσει επίσης, αλλά δεν έχω αγγίξει ποτέ μια τέτοια γυναίκα ή ένα κορίτσι, δεν ξέρω πώς αισθάνεται.”Εκείνη την εποχή, ήμουν εμμονή με τα καλά περιποιημένα και γυαλισμένα πόδια των γυναικών. Τα πόδια μου δεν ήταν διαφορετικά από το πόδι μιας γυναίκας, είπα στον εαυτό μου, επειδή έχω λεπτά πόδια, είναι μεταξύ 39-40 και είναι σαν τα δικά μου, και η Γκιράγια γέλασε και χαμογέλασε επίσης. Από την άλλη πλευρά, αυτό που είπε ο Γκιράι με εξέπληξε, και κανείς δεν με είχε αγγίξει ακόμα, και το ήθελα αυτό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το βράδυ πήγα σπίτι, φόρεσα τις κάλτσες και τα εσώρουχά μου και ικανοποιήθηκα με το δάχτυλο και ένα μάλλον χοντρό μολύβι, φανταζόμενος τον Γκιράι να με αγγίζει. Τα πόδια μου δεν ήταν διαφορετικά από το πόδι μιας γυναίκας, είπα στον εαυτό μου, επειδή έχω λεπτά πόδια, είναι μεταξύ 39-40 και είναι σαν τα δικά μου, και η Γκιράγια γέλασε και χαμογέλασε επίσης. Από την άλλη πλευρά, αυτό που είπε ο Γκιράι με εξέπληξε, και κανείς δεν με είχε αγγίξει ακόμα, και το ήθελα αυτό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το βράδυ πήγα σπίτι, φόρεσα τις κάλτσες και τα εσώρουχά μου και ικανοποιήθηκα με το δάχτυλο και ένα μάλλον χοντρό μολύβι, φανταζόμενος τον Γκιράι να με αγγίζει. Τα πόδια μου δεν ήταν διαφορετικά από το πόδι μιας γυναίκας, είπα στον εαυτό μου, επειδή έχω λεπτά πόδια, είναι μεταξύ 39-40 και είναι σαν τα δικά μου, και η Γκιράγια γέλασε και χαμογέλασε επίσης. Από την άλλη πλευρά, αυτό που είπε ο Γκιράι με εξέπληξε, και κανείς δεν με είχε αγγίξει ακόμα, και το ήθελα αυτό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Το βράδυ πήγα σπίτι, φόρεσα τις κάλτσες και τα εσώρουχά μου και ικανοποιήθηκα με το δάχτυλο και ένα μάλλον χοντρό μολύβι, φανταζόμενος τον Γκιράι να με αγγίζει.
Ήμασταν στην περίοδο των εξετάσεων και δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι επιτυχής σε ένα μάθημα. Είπα Gira αυτό και είπε ότι θα εξαπατήσει στις εξετάσεις, δεν μπορώ να σας πω πόσο χαρούμενος ήμουν και έκανε όπως είπε. Σταδιακά, άρχισα να μου αρέσει ο Giray, τον οποίο δεν μου άρεσε στην αρχή, αλλά στη συνέχεια έγινε έμπιστος επειδή είχαμε κοινές φαντασιώσεις. Και τελικά έφτασε ένα νέο περιοδικό, και πάλι για κάλτσες και φετίχ ποδιών. Η λεπτομέρεια που με φύσηξε μακριά ενώ το κοιτούσα ένα προς ένα ήταν οι μονές ριγέ κάλτσες καλτσοδέτας στο πίσω μέρος. Τα κόκκινα νύχια γυαλισμένα πόδια φαινόταν υπέροχα κάτω από την καλτσοδέτα. Αυτή τη φορά, κοιτάζοντας το περιοδικό, κάτι διαφορετικό είχε συμβεί. Ο Γκιράι είπε ότι πονάει πολύ και άνοιξε το φερμουάρ του και άφησε το μποξεράκι του μόνο του. Ήταν η πρώτη φορά που είδα ένα τόσο μεγάλο και μεγάλο όργανο μπροστά στα μάτια μου. Δεδομένου ότι ήταν μεσημεριανό διάλειμμα, είχαμε μια άνετη στιγμή. Ενώ κοιτούσαμε το περιοδικό, κοιτούσα επίσης το πουλί του Γκιράι ενώ γυρίζαμε τις σελίδες, άρχισε να χαϊδεύει το πουλί του και είπα ότι δεν ξέρω πώς έγινε τόσο δύσκολο, είπε, Κοίτα, έριξα ακούσια το χέρι μου στον μπόξερ, είπα ότι ήταν πολύ δύσκολο, και ας περάσουμε γρήγορα τις σελίδες για να γυρίσουμε το θέμα. Είπα ότι θα χτυπήσει. Στην επόμενη σελίδα, είδα τις εικόνες των κάλτσες καλτσοδέτας και άδειο στα πόδια, ήμουν τρελός και πετούσα. Ο Γκιράι μου είπε επίσης πως άδειασε τον εαυτό του την επόμενη μέρα κοιτάζοντας την εικόνα που άδειασε στα πόδια του. Αποδεικνύεται ότι αυτό είναι και το μεγαλύτερο πάθος του, κάλτσες και πόδια.
Ο δάσκαλος είπε το τέλος μετά από 1 εβδομάδα και πήρα έναν καλό βαθμό στις εξετάσεις. “Συγχαρητήρια Deniz”, είπε ο Giray με ένα χαμόγελο, και είπα ευχαριστώ και τον φίλησα στο μάγουλο. Τότε σταμάτησα και είπα ότι αν η τάξη ήταν διαθέσιμη, θα φιλήσω το πουλί σου, Αλλά είπα ότι δεν είναι διαθέσιμο, και πήδηξε και είπε σούβλα. Αυτή ήταν η πρώτη μου χιουμοριστική ομιλία με αυτή την έννοια. Στη συνέχεια, η πειράγματα μεταξύ μας συνεχίστηκε. Στην πραγματικότητα, αφού με βοήθησε με μια λέξη, κάθισα και του ψιθύρισα, αστειεύτηκα ότι αν ήσουν σκληρός τώρα, θα το έπαιρνα όπως στα περιοδικά, και είπε, “Θα μου άρεσε.”Ήταν ένα διάλειμμα, και ο Γκιράι είπε, “θα ήθελα να σας ευχαριστήσω τόσο για την εξέταση όσο και για την προφορική”, είπα, “για να σας φέρω ένα περιοδικό αύριο.
Την επόμενη μέρα, σηκώθηκα νωρίς το πρωί, φορούσα ένα μαύρο σατέν εσωτερικό g-sting, ένα μαύρο καλσόν και τη σχολική μου στολή και πήγα στο σχολείο. Αλλά αυτή τη φορά, έβαλα το κόκκινο βερνίκι νυχιών στα πόδια μου, το οποίο είχα αγοράσει κρυφά από τη μητέρα μου, και φορούσα τις κάλτσες, όπως στα περιοδικά και τις φωτογραφίες. Όταν ήρθα στο σχολείο, μιλήσαμε με τον Gira και είπα ότι αναρωτιέσαι για το ευχαριστώ και ο Giray είπε φυσικά αναρωτιόμουν, και είπα ότι θα παραμείνει μυστικό, εντάξει; Είπα ότι αν είχες γυαλιά, θα το έβλεπες τώρα, και γέλασε και είπε, ” Είμαι πολύ περίεργος.”Μιλήσαμε γι’ αυτούς στην τάξη χωρίς να ακούσει κανείς. Θυμάσαι όταν μου έδειξες το περιοδικό για πρώτη φορά, είπες ότι δεν άγγιξες ποτέ κάλτσες ή κανέναν που το φορούσε, ρώτησα αν δεν έχει συμβεί ακόμα και μου είπε όχι. Τότε είπα στην καρδιά μου ότι αυτή θα είναι η πρώτη φορά το μεσημέρι. Κοιτούσε το περιοδικό ανάμεσα στην τσάντα και το περιοδικό μέχρι το μεσημέρι, ήταν γεμάτο μπροστά του, οπότε έπαιρνα το χέρι μου πάνω από το παντελόνι του, το άγγιζα και τραβούσα το χέρι μου. Ήταν σαν να ήμασταν κλειδωμένοι ο ένας στον άλλο.